Dag 13 van Las Vegas naar Bishop

Vandaag verlaten we Vegas, de kids vinden dat jammer, ik vind het heerlijk als het weer wat rustiger is. We rijden eerst naar Pahrump, een stadje voor Death Valley, daar drinken we cappuccino (dat kunnen ze prima, die mc Donalds mensen, niet van een echte Italiaanse te onderscheiden) We tanken en doen boodschappen voor een lekkere sandwich voor tussen de middag, want we denken dat er geen kioskje staat midden in Death Valley ;)

Dan rijden we de Vallei in en vinden dat het nogal meevalt, het blijft lang 45/46 graden en we denken dat we het niet mee gaan maken om eens die echte hitte te voelen, pas na een hele lange tijd veranderd het uitzicht, je ziet steeds meer witte plekken (zoutvlaktes). De temperatuur stijgt. We letten allemaal heel goed op het temperatuurmetertje in de auto die Albert heeft omgezet van Fahrenheit naar Celcius en als we 50 graden bereiken willen we dit natuurlijk vastleggen door een foto te maken met alle telefoons, na 5 minuten stijgt de temperatuur naar 51 graden en je begrijpt het al.... alle oude foto's worden gewist en nieuwe worden gemaakt.

Bij Badwater is het tijd om even uit te stappen, dit is het laagste punt in Amerika (85,5 meter onder zeeniveau) De hitte slaat direct als een dikke warme föhn om je heen en ademen wordt lastiger. We maken een foto bij het bord en gaan dan wandelen, dat doet iedereen, dus er zal wel wat te zien zijn. Als we even onderweg zijn komt een gezin terug lopen waarvan de dochter huilt, ze kan niet meer en het is haar echt teveel. Ik besluit dat ik het niet zover wil laten komen en stel voor terug te gaan naar de auto. Daar is iedereen het mee eens en we lopen terug.

In de auto zetten we de airco aan en eten lekker ons pistolet met ham, kaas en komkommer. Dan gaan we verder. Een paar kilometer verder verwijst een bordje naar een "natural bridge" we moeten dan wel van de weg afwijken en off-road verder gaan. Omdat meer mensen dat doen is dat op deze plek toegestaan (op andere plekken niet, want als niemand je kan komen helpen als je bijvoorbeeld autopech krijgt dan zou dat je dood kunnen betekenen) Albert en Mark zijn zo stoer om de wandeling van 0,5 mijl (800 meter) te aanvaarden, Tessa en ik wachten in de auto met draaiende motor en airco.

Daarna rijden we door totdat we Death Valley weer uit zijn, bij het plaatsje waar we weer een Mc Donalds tegen komen besluiten we weer om koffie te halen, maar nu "frappé" dat is een soort koffiemilkshake, heerlijk. Buiten is de temperatuur ook stukken beter, zo rond 37 graden. 

Dan moeten we toch echt door naar Bishop. Daar komen we om 17.30 uur aan en ik besluit het hotel te bellen waar we eigenlijk pas over 2 dagen aankomen om te vragen of we misschien morgen al mogen komen en er dan 2 nachten van maken i.v.m. onze afzegging in Yosemite vanwege de branden die daar woeden. Met de telefoonkaart die we hier in Amerika hebben gekocht heb ik geen bereik, dus dan het verhaal maar uitleggen aan de dame van de receptie hier, misschien wil zij wel bellen. Ze zoekt behulpzaam of er ook een gratis nummer is en staat haar telefoon aan me af. Eigenlijk beter, want ik wil natuurlijk wel zo'n goede deal als die ik al heb, ik zie op internet dat het echt niet meer kan voor de prijs die ik in september vorig jaar heb vastgelegd.Ik krijg een dame aan de telefoon die er allemaal niets van begrijpt, na veel kletsen begrijpt ze nu dat ik een extra nacht wil boeken, maar dan de prijs... na veel kletsen lukt het me om er nog 20 dollar vanaf te krijgen, ze maakt ons "member" dat is alles wat ze kan doen zegt ze, ik ga ermee akkoord, dan het volgende, ik moet even mijn adresgegevens geven, dus dat wordt spellen. Het kantoortje van de eigenaresse van dit hotel stroomt vol, dus iedereen kletst door elkaar en ik probeer B-E-R-N-A-G-I-E-T-U-I-N te spellen, uiteindelijk lukt dat natuurlijk wel, maar dan moet ze nog even mijn creditcardnummer hebben, shit..die ligt op de kamer. Mevrouw wil niet blijven wachten dus ze vraagt me om straks maar terug te bellen. Ik kook, lekker dan...

Ik ga snel naar de kamer en haal de pas op, neem Albert gezellig mee en we gaan weer naar het kantoortje om de telefoon van die vriendelijke mevrouw te gebruiken. Dan krijg is Best Western aan de lijn, het is een man, ik vraag of hij me dan doorverbinden met zijn collega Karen. Die kent hij niet, hij heeft helemaal geen collega die zo heet. Maar in welke Best Western moet ik dan zijn vraagt hij, ik noem de plaatsnaam Turlock, dat kent hij niet, of ik het even wil spellen....ik ga weer koken. Uiteindelijk verbind hij me door met Turlock, ook daar kennen ze geen Karen, dan besluit ik nog maar eens het hele verhaal te doen aan de meneer die ik aan de lijn heb. Hij zoekt mijn naam op en merkt op dat de reis bij Expedia is geboekt, ik moet het daar maar gaan regelen, maar daar neem ik geen genoegen mee, hij gaat het mooi zelf regelen, maakt er maar een extra boeking van, dat kon Karen ook, dus hij ook en ik wil ook die membership korting. Met veel irritatie krijg ik hem zo ver... morgen gaan we naar Turlock.. ben benieuwd wat we daar gaan aantreffen