Dag 14 van Bishop naar Turlock via de Sonora pas

Vandaag hebben we weer ontbijt inbegrepen, dus we eten lekker in het hotel, maar naast het hotel zit een bakkerij van een Nederlander, Erick Schat (of dit van de beroemde Schat keten is weet ik niet) We halen daar sandwiches op voor tussen de middag en nog een heerlijk vers brood voor grote honger daarna of lunch voor morgen.Dan gaan we weer op pad.

We weten al dat we niet naar Yosemite kunnen, maar als we vanochtend ons hotel uitlopen ruiken we het ook, er hangt hier een brandlucht en het lijkt mistig. Bishop is 150 km van Yosemite, dat zal misschien 100 km hemelsbreed zijn. Eerst denken we nog dat het toeval is, maar als we gaan rijden dan is het wel duidelijk, het wordt niet beter, alleen maar erger. 

Vandaag is het plan om eerst naar Bodie te rijden, een verlaten goud-mijnwerkersstadje (Ghost town) en dan via de Tiogapas ten noorden van Yosemite naar het westen te rijden. 

We rijden dan eerst de Tiogapas-weg voorbij, om naar Bodie te gaan. Als we er langs rijden zie ik een matrixbord waar op staat dat dat de pas gesloten is. We keren even om om te kijken of het goed was wat ik zag en we tanken daar even, dan vraag ik meteen aan de dame in het winkeltje of het waar is dat de noordelijke weg ook is afgesloten, want ik had gisteren nog gehoord dat die open zou zijn. Zij bevestigd helaas dat je wel de tiogapas op kan, maar dat de weg dan is gesloten dus dat je dan terug moet. Ze vertelt me meteen ook dat ik ook de weg daarboven kan nemen, die langs de Sonorapas gaat, ook mooi en heel goed voor de route naar Turlock, maar eerst naar Bodie.

Bodie is een State Park , dat betekent dat we niet onze jaarpas voor Nationale parken kunnen gebruiken maar moeten betalen, ik reken op 10 dollar, maar aangekomen bij het wachthokje blijkt het dat we 29 dollar moeten betalen voor die oude huisjes, hmmm, nou ja, we hebben ervoor omgereden en nog een flink stuk onverhard ook, dus ik doe net of ik het normaal vind en betaal zonder verblikken of verblozen. In het park zelf blijkt het mooier en leuker te zijn dan ik had gedacht gelukkig en we kijken ons ogen uit hoe die mensen daar hebben geleefd, alles staat er nog, er is echt ontzettend veel bewaard gebleven en dat moet natuurlijk onderhouden worden, dus ik schaam me voor mijn gierige gedachten en geniet ervan dat ik weer iets unieks zie.

Dan moeten we toch echt door naar Turlock, het is een flink stuk rijden, we zouden er eigenlijk 2 dagen over doen om daar te komen, dus we slaan de noordelijke weg in over de Sonora pas, we scannen de bossen aan weerszijden goed, want wat zouden we graag een beer zien, maar helaas, de beren liggen vast te slapen in een hol of zo, ze laten zich in ieder geval niet zien. De route is prachtig, alleen Mark wordt behoorlijk wagenziek en daarom stoppen we wat vaker.

Na een tijdje wordt het weer erg rokerig, mensen parkeren aan de kant van de weg en we zien veel brandweermensen. Wij gaan ook even kijken en we zien brand aan de overkant, niet aan de kant van Yosemite, maar juist aan de noordkant (rechts van de weg) Er zijn verschillende haarden en het ziet er helemaal niet goed uit. Als we het nu goed beredeneren dan is er links van ons brand bij Yosemite en rechts een nieuwe brand, we zitten er tussenin, dat kan voor ons maar één ding betekenen, wegwezen.....

We rijden nu gewoon door en komen weer terug in een gebied met normaal zicht, de lucht is blauw en de zon schijnt, dat voelt beter. Na een tijdje komen we aan in Turlock, We eten vroeg en gaan daarna nog even lekker zwemmen.

Morgen hebben we een echte rustdag, meer dan een beetje lezen en zwemmen zal het niet worden, dus morgen geen blog, overmorgen wel weer, dan gaan we naar San Francisco!!!