dag 3 van Laughlin naar de Grand Canyon (Tusayan)

Vandaag zijn we weer vroeg wakker, dus staan we maar meteen op want we gaan naar de Grand Canyon. We rijden weg met 100 graden fahrenheit wat ongeveer 38 graden celcius is. Dat is zelfs voor hier in de woestijn best heet is, we zien ook een waarschuwing voor de komende dagen, het wordt extreem heet! Gelukkig heeft de auto airco.

We gaan naar de route 66, het eerste plaatsje wat we aandoen is Oatman, dit stadje is prachtig, alles is nog in oude stijl en er lopen ezeltjes rond. Tessa koopt een cowboyhoed en we kijken ons ogen uit, we vervolgen onze reis via Kingman en Seligman naar Williams. Elk stadje is weer anders, helemaal geweldig.

Dan wordt het echt tijd om op te schieten, want we willen vanavond nog de Grand Canyon in en het is al 16 uur. Om 17 uur komen we aan bij het hotel waar ik matige recensies van gelezen heb, dus ik houd mijn hart vast. Gelukkig zitten we in het hotel gedeelte en niet het motel gedeelte van het Red Feather en als we de deur van de kamer open doen zijn we blij dat alles zo is als we gehoopt hadden.

We eten snel iets bij Wendy's en willen een jaarpas voor de National Parken kopen bij het Imax visitor center in Tusayan. Deze verkopen ze hier niet meer en we worden verwezen naar de ingang van het park zo'n 1,5 mile verderop. Omdat de tijd dringt wagen we het erop dat de buschauffeur ons meeneemt omdat de zon al om 19.41 uur onder gaat vandaag. Dus we gaan snel naar de overkant van de weg waar de bushalte is. Dat was een misrekening.... de buschauffeur geloofde niet dat we alles geprobeerd hadden om een pas te bemachtigen en we konden niet mee. Teleurgesteld hebben we de bus weer verlaten, een volgende sunset zouden we niet meer kunnen meemaken omdat we morgen alweer naar Page gaan. De man zag onze teleurstelling en ineens riep hij naar ons dat we dan toch wel mee mochten. Dus snel sprongen we de bus in en konden we opgelucht ademhalen!!

We lieten ons afzetten bij het Mather-point en vol verwachting liepen we naar de Rim. Natuurlijk hadden we al vaak en veel foto's gezien maar dit uitzicht overtreft echt alle voorstellingsvermogen. Onze monden vielen open en we konden alleen nog maar wat woorden als "wauw" en "oooohhh" uitbrengen. Wat is dit indrukwekkend. We schieten heel veel foto's op dit ene punt en opeens realiseren we ons dat we wel op moeten schieten, we willen nog lopen naar het Yavapai-point en de zon gaat nu echt snel onder. Langs het wandelpad zijn verschillende prachtige uitzichtpunten en we komen niet veel verder dan een paar honderd meter. De zon gaat onder en we besluiten gewoon naar het Mather-point terug te lopen, morgen maar op tijd opstaan, dan hebben we nog de hele dag om de Grand Canyon verder te ontdekken.

om een indruk te krijgen van wat we hebben gezien, klik boven in de balk op 'foto's'